Francja 2015 on-road

[Bobbie]

Witajcie!
Chciałbym się z Wami podzielić kilkoma zdjęciami z czerwcowego wyjazdu do Francji. Z założenia, jak w tytule, nie przewidywałem off-roadu ale i tak wrażeń nie brakowało. Oczywiście wszystkie widoczki i zaplecze socjalne zapewnił nam nasz kochany Mączysław, który odzyskał blask po kapitalnym remoncie wykonanym przez Mirka, ale o tym będzie osobny temat, jak już wszystko będzie "tip-top". Na razie jest wykonany plan minimum, abym mógł spokojnie zaliczyć taki wyjazd. No ale dorzeczy...

Na początek 1000 km nudnymi do wyrzygu niemieckimi autostradami, żeby zanocować w okolicach Fryburga. Następnego dnia wjechaliśmy do Francji i przez Besancon i Pontarlier dotarliśmy do Szwajcarii. Granica to w zasadzie formalność, więc "co do oclenia i gdzie jedziecie" i nara.... Miła odmiana po zeszłorocznych przygodach na granicy węgiersko - serbskiej.
Na ten dzień mieliśmy zaplanowane dojechać dużo dalej niż przejechaliśmy, ale że udało się wyprysnąć z Wrocławia dzień wcześniej, nie mieliśmy żadnej spiny - obowiązkowe przybycie na kemping w St. Tropez przypadało dopiero za pięć dni , więc mogliśmy trochę po marudzić.

[Bobbie]

Tak więc kemping wypadł w Lozannie nad samym jeziorem Le Mans. W drodze było parę fajnych widoków, bo jechaliśmy lokaleskimi drogami (w Szwajcarii nie można wykupić winiety na 10 dni tak jak gdzie indziej - trzeba na cały rok, a to ponad 200 złociszy). Ale dopiero jak się zbliżaliśmy do Le Mans, zaczęło się robić fajnie...

[Bobbie]

Zaparkowane, browar otwarty i zabieram się za rozkładanie namiotu dachowego... Dla mnie nic dziwnego, ale na drodze z restauracji obok naszej piczy zaczął zbierać się mały tłumek.... Czułem się jak przybysz z Marsa między kamperami i przyczepami, a ludzie patrzyli na to co robię, jakbym rozstawiał namiot cyrkowy Jak namiot był już w pełnej krasie i okazałości, a ja wyjąłem plandekę z Casto, to zainteresowanie jakoś zmalało...
Wieczorem burza... Moja plandeka castoramowa, czy castomowa poddana została ciężkiej próbie - poległa. Wieczór spędziliśmy oglądając jakiś babski film, spoglądając przez szybę auta na zwłoki plandeki. Następnego dnia wyruszyliśmy w kierunku Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda. Niestety, pogoda nie obiecywała spektaklu pejzaży

[Bobbie]

Parę serpentyn , prawie dwie godziny podjazdu i jesteśmy. No cóż, pogoda nas nie oszczędza, ale chociaż w dół coś widać
Nawigacja pokazała 2495m npm. Choć oficjalne źródła inaczej podają, ja jej wieżę! W końcu komu jak nie nawigacji wierzyć?
Jak to w takich przypadkach bywa, lepienie bałwana w przydrożnej zaspie kończy się skrajnym skostnieniem palców, ale co tam....

[Bobbie]

Po lepieniu bałwana moje dziewczyny kategorycznie odmówiły wyjścia pod pomnik Św. Bernarda. I niech żałują...
Chociaż nie było widać szczytów, to widok w dół w jedną z odnóg doliny Aosty był fenomenalny (zdjęcie w poprzednim poście).
...
Tego dnia zjechaliśmy w dolinę Aosty i koło tego miasta trafiliśmy na świetny kemping. Pomimo wchłoniętej wołowiny ze weka, nie oparłem się pokusie pizzy w campingowej restauracji. Po placku była jeszcze sałatka i lazania, wszystko oczywiście zakropione browarkiem - świetne żarcie. Jak ktoś będzie w tych stronach to polecam - dam namiar.
...
Poranek przywitał nas słońcem, więc zwinęliśmy się szybko i w drogę, żeby nie roztrwonić szansy na zobaczenie Mont Blanc.
Plan był taki, żeby podjechać w pobliże tunelu i pocykać foty. Wcześniej rozeznałem, że kolejka krzesełkowa na pobliską górę nie chodzi w tym czasie, więc chociaż z dołu coś pstrykniemy.
I znowu kara od losu. Obsrane chmurzyska...

[Bobbie]

Tak więc odpuściliśmy te parę kilometrów i odbiliśmy w kierunku Francji. Przed nami Mała Przełęcz Św. Bernarda - 2188m npm.
Podjazd był trochę łagodniejszy, ale za to miejscami bardziej kręty. Zdarzało się, że musiałem z jedynki atakować, a jak spotykałem samochód z przeciwka, to gość na wstecznym robił miejsce, bo nie sposób było się minąć.
W drodze co chwilę jakieś fajne widoczki, więc jechaliśmy długo, z pauzami na foty i żarełko.

[Bobbie]

I znowu Franca.
Po przejechaniu przełęczy moja żonka piała nad widokami, a ja... "ściskałem w rękach żółtą kierownicę... tralalala"
O ile we Włoszech drogi mają "jakieś tam" zabezpieczenia, o tyle w Szwajcarii i Francji... iluzja. Tak więc z wolna zjeżdżaliśmy w dolinę Saint-Maurice.
Dla mnie jedyną zagadką było, jak ONI jeżdżą tu zimą - na przełęczy są wyciągi, trasy narciarskie i schroniska/hotele

[Bobbie]

Po zjeździe do St-Mauritz, ulgaśnej fajce i szczochu na przydrożnym parkingu, przed nami trochę autostrady i punkt zwrotny trasy - Grenoble.
Od Grenoble zaczyna się (albo kończy - jak kto woli) Droga Napoleona wiodąca przez Alpy Prowansalskie - Route 85.
Na dzień dzisiejszy, dla nas celem było znalezienie noclegu nad Jeziorem Serre Poncon. Za trzecim strzałem znaleźliśmy fajny kemping nad samym jeziorem. Z wielu opcji parcel, wybraliśmy widok z góry na jezioro - było późno i basen już był zamknięty, ale za to do prysznica i kibla było ze 50 m.

[Bobbie]

Wieczorem z nadzieją patrzyłem na czyste niebo, a i poranek okazał się zacny. No, może w końcu skończy się sranie z nieba i reszta trasy będzie bez zakłóceń pogodowych.
Myślisz i masz Trochę tylko szkoda tych wysokich Alp , ale jak mi moja baba (ta starsza) wytłumaczyła, że to dlatego, żebyśmy tu jeszcze kiedyś przyjechali, to mi trochę przeszło...
Camp bez ociągania zwinięty i dalej w drogę! Przed nami Droga Napoleona i małe co nieco... Najsamprzód, parę widoczków z Jeziora Serre Poncon.

[Bobbie]

... a potem jeszcze kawałek Drogą Napoleona ...

[Bobbie]

... no i małe "co nieco"... Kanion Verdon.
Jak wieść gminna niesie, Amerykanie mają swój Kanion Colorado, a Europa ma Verdon. W śmierdzącej fastfoodem Ameryce nie byłem (ale słyszałem że śmierdzi) i za bardzo mnie tam nie ciągnie (osobna historia). Ale po tym co tu zobaczyłem, chęć wyjazdu zmalała jeszcze bardziej. To chyba dla tego, żeby oczekiwania nie rozminęły się z rzeczywistością
Jadąc wzdłuż paruset metrowej przepaści, od której dzieli mnie tylko murek z kamienia, na który 32'' wjeżdża bez zająknięcia, ewentualnie drewniana barierka, przypomniała mi się jeszcze jedna piosenka. "... jak rów Mariana, jak buła na pół..." Janerki, więc zacząłem w myślach kompilować ze "ściskam żółtą kierownicę"... Widoki obłędne...

[Bobbie]

... i jeszcze dwie fotki ...
Na końcu kanionu była jedna z wielu zatoczek do parkowania i fotocykania. Zatrzymaliśmy się tam, a ja przeszedłem się kawałek żeby odpocząc i jeszcze coś docykać na komórce. Zacząłem się zastanawiać, czy czasem nie jestem pizda nie kierowca, bo jedynka z dwójką się napracowały Ale jak sobie chwilę postałem i popatrzyłem na przejżdżające auta, to każdy miał "żółtą kierownicę" - znaczy nie jest ze mną tak źle

[Bobbie]

Zjeżdżając z kanionu jeszcze rzut oka na kierownicę, która znowu przybrała kolor grafitowy i na Jezioro St.-Croix.
Dzień zakończyliśmy na sympatycznym kempingu w pobliżu jeziora. Sącząc browara rozmyślałem o przebytej drodze i przypomniał mi się odcinek Top Gear, kiedy jechali drogą śmierci gdzieś u żółtasów... Nie chcę myśleć, co oni czuli i co czują jeżdżący tam na co dzień. Pewnie inni, bardziej wytrawni podróżnicy z forum mnie obśmieją, ale przedstawiam Wam tu moje odczucia.

[Bobbie]

Trzymamy się planu...
Zaplanowane było przepłynięcie Kanionu Verdon i pooglądanie tego wszystkiego od dołu - od podszewki.
Przy ujściu rzeki do jeziora jest kilka wypożyczalni sprzętu unoszącego się na wodzie i napędzanego siłą mięśni. Dla leniwych są łodzie z silnikiem elektrycznym - koszt x2.
Wczesnym rankiem pojmaliśmy jeden rower wodny na dwie godziny i popłynęliśmy.

[Bobbie]

Jak tylko moje żaby wypełzły na brzeg, zapakowaliśmy się do Mączysława i pognaliśmy na południe.
Skończyły się góry... wróć... góry dalej były, ale już nie robiły na nas takiego wrażenia.
Potem zwiedzanie Nicei i Cannes. Widaomo - miasta jak miasta - ładne... i sklepy też tam są z ciuchami i wiele innych kobiecych atrakcji...
Po kilkunastu kilometrach, jak tylko opuściliśmy ociekający bogactwem francuski hi-end, to w końcu zaczęło się prawdziwe Lazurowe z widoczkami jak ten - włala

[Bobbie]

TSSSt... Piwko otwarte na mecie wycieczki... Teraz tydzień leżenia parnikiem do góry i wizyty w pobliskim St.-Tropez.
....
Qrwa, to jakieś fatum nade mną ciąży:
- Sapanta - cmentaż w remoncie,
- Belgrad - wszystkie fajne cerkwie w remoncie,
....
- i qrwa, posterunek żandarma też w remoncie ma być muzeum...
.
.
.
"duju, duju, duju, duju Saint Tropez" ..... a to trzecia piosenka - towarzyszka naszego wyjazdu.
Dzięki za poświęcenie czasu na przeczytanie.
Pozdrawiam.

[Bobbie]

Aha, podsumowanie.
Dystans - 4200 km
Różnica poziomów - około Rysów
Awarie uniemożliwiające podróż - brak
Awarie upierdliwe - rozszczelniony układ wydechowy i powiązane z tym zrzędzenie baby (starszej),
Ocena wyjazdu w skali Mrozka - 9,5. Na te 0,5 miała wpływ pogoda

A na koniec fotka z drogi powrotnej - kto zgadnie gdzie to

[PiotrR]

Podróży gratuluję
Ostatnia fotka Monte Carlo
Wspomniałeś o granicy Węgiersko Serbskiej mógłbyś rozwinąć temat , nie długo się tam wybieram.

[Bobbie]

Skąd wiedziałeś
Tak, to tunel, który widziałem nie raz oglądając relacje z F1.
Tymi serpentynami, gdzie poprowadzona jest trasa GP Monaco też udało nam się przejechać. W TV wygląda to płasko, a w rzeczywistości to jest niezły podjazd.

[pawel126]

Właśnie sobie przypomniałem mój wyjazd Nicea- Provence 2 lata temu. Niestety nie byłem tam z rodziną, ale na pewno kiedyś.
Nicea lotnisko - i palmy, potem wzieliśmy auto i jazda po górach. Kanion zrobił wrażenie.

Lubię czytać te opisy + zdjęcia.

My w tym roku skromnie -Suwalski Park Krajobrazowy i trochę Litwy. Najgorzej że już po urlopie.

[Gocu]

Świetne zdjęcia, zazdroszczę wyjazdu. Masz może gdzieś więcej zdjęć swojego wózka?
Jak wyszło spalanie?

[Bobbie]

Co zdjęć Mączysława, to jeszcze chwilę, jak już będzie gotowy na full...
Średnie spalanie nie przekroczyło 12l.